Pratilipi Logo
Choose Language
pratilipi-logo പ്രതിലിപി
മലയാളം

മുറിഞ്ഞു വീണ പല്ലിവാൽ

3.9
10948

<p>ഒറ്റപ്പെട്ട പെൺകുട്ടികൾ നേരിട്ട് പോകുന്ന ജീവിത സാഹചര്യങ്ങൾ !</p>

വായിക്കൂ
രചയിതാവിനെക്കുറിച്ച്
author
അനാമിക അനീഷ്

ഞാൻ ആമി. ജീവിതത്തിന്റെ നേർക്കാഴ്ചകൾ എഴുത്തുകളിലൂടെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുവാൻ ശ്രമിക്കുന്നവരിൽ ഒരാള്. തൃശൂർ ആണ് ജനനം. അദ്ധ്യാപികയാണ്

റിവ്യൂസ്
  • author
    താങ്കളുടെ റേറ്റിംഗ്

  • റിവ്യൂസ്
  • author
    Girish Nair
    11 ജൂലൈ 2016
    സ്വർഗത്തിലേക്കുള്ള വഴി തേടി പ്രിയതമന്റെ കയ്യും പിടിച്ചു അവൾ പോയി... തന്നെ വളർത്തിയ ദൈവവിശ്വാസം ഇല്ലാത്ത മാതാപിതാക്കളെ ഉപേക്ഷിച്ചു യാത്രയായി... സ്വർഗത്തിലേക്കുള്ള യാത്രയിൽ അവൾക്കു വഴികാട്ടാൻ വാളുകൾ കൊണ്ട് തണൽ ഒരുക്കാൻ മാലാഖമാർ ഉണ്ടായി.. കറുത്ത തുണി കൊണ്ട് മുഖം മറച്ച മാലാഖമാർ... ആ തണലിലൂടെ നടന്നു നീങ്ങവേ തണലായി നിന്ന വാളുകൾ പൊടുന്നനെ താണുവന്നു... പ്രിയതമന്റെ തലയറ്റ ഉടൽ താഴെ വീണു പിടയവേ മാലാഖമാർ പെട്ടെന്ന് ദംഷ്ട്രകൾ പുറത്ത് കാട്ടി അട്ടഹസിച്ചു... നീ ഞങ്ങളുടെ അടിമ... ഞങ്ങളുടെ വിശപ്പ്‌ ശമിപ്പിക്കാൻ ഉള്ള ഭക്ഷണം.. പുറത്തേയ്ക്കു അമരുന്ന ഭാരത്തിൽ വാരിയെല്ലുകൾ നുറുങ്ങവേ അവൾ കണ്ടു അങ്ങകലെ തന്നെ ഓർത്ത് കരയുന്ന അമ്മയെ അച്ഛനെ... തനിക്കു ജന്മം തന്ന നാടിനെ... തനിക്കു ഒരു വിഷമം വന്നാൽ കൂടെ നില്കുന്ന സഹോദരൻമാരെ... അപ്പോൾ അവൾ അറിഞ്ഞു സ്വന്തം നാടിന്റെ മഹത്വം.. അതാണ് സ്വർഗം എന്ന് ഓർക്കുമ്പോൾ അവളുടെ മുകളിലേയ്ക്കു ഊഴം കാത്തു നിന്ന അടുത്ത മാലാഖ വിശപ്പ്‌ ശമിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങുകയായിരുന്നു... #girish
  • author
    Sree
    20 മെയ്‌ 2016
    എഴുതിയ ശൈലി നന്നായിരിക്കുന്ന കഥാപാത്രത്തിന്റെ പേരുകൾ എന്തോ കഥയുമായി ചേർന്നു പോകന്നില്ല.
  • author
    K.p. Krishnakumar
    14 ജൂലൈ 2016
    ജിഷ വധ കേസ് സ്വാധീനിച്ചിരിക്കുന്നു. പുതുമ പോര. ആഖ്യാനം കൊള്ളാം. ആശംസകൾ
  • author
    താങ്കളുടെ റേറ്റിംഗ്

  • റിവ്യൂസ്
  • author
    Girish Nair
    11 ജൂലൈ 2016
    സ്വർഗത്തിലേക്കുള്ള വഴി തേടി പ്രിയതമന്റെ കയ്യും പിടിച്ചു അവൾ പോയി... തന്നെ വളർത്തിയ ദൈവവിശ്വാസം ഇല്ലാത്ത മാതാപിതാക്കളെ ഉപേക്ഷിച്ചു യാത്രയായി... സ്വർഗത്തിലേക്കുള്ള യാത്രയിൽ അവൾക്കു വഴികാട്ടാൻ വാളുകൾ കൊണ്ട് തണൽ ഒരുക്കാൻ മാലാഖമാർ ഉണ്ടായി.. കറുത്ത തുണി കൊണ്ട് മുഖം മറച്ച മാലാഖമാർ... ആ തണലിലൂടെ നടന്നു നീങ്ങവേ തണലായി നിന്ന വാളുകൾ പൊടുന്നനെ താണുവന്നു... പ്രിയതമന്റെ തലയറ്റ ഉടൽ താഴെ വീണു പിടയവേ മാലാഖമാർ പെട്ടെന്ന് ദംഷ്ട്രകൾ പുറത്ത് കാട്ടി അട്ടഹസിച്ചു... നീ ഞങ്ങളുടെ അടിമ... ഞങ്ങളുടെ വിശപ്പ്‌ ശമിപ്പിക്കാൻ ഉള്ള ഭക്ഷണം.. പുറത്തേയ്ക്കു അമരുന്ന ഭാരത്തിൽ വാരിയെല്ലുകൾ നുറുങ്ങവേ അവൾ കണ്ടു അങ്ങകലെ തന്നെ ഓർത്ത് കരയുന്ന അമ്മയെ അച്ഛനെ... തനിക്കു ജന്മം തന്ന നാടിനെ... തനിക്കു ഒരു വിഷമം വന്നാൽ കൂടെ നില്കുന്ന സഹോദരൻമാരെ... അപ്പോൾ അവൾ അറിഞ്ഞു സ്വന്തം നാടിന്റെ മഹത്വം.. അതാണ് സ്വർഗം എന്ന് ഓർക്കുമ്പോൾ അവളുടെ മുകളിലേയ്ക്കു ഊഴം കാത്തു നിന്ന അടുത്ത മാലാഖ വിശപ്പ്‌ ശമിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങുകയായിരുന്നു... #girish
  • author
    Sree
    20 മെയ്‌ 2016
    എഴുതിയ ശൈലി നന്നായിരിക്കുന്ന കഥാപാത്രത്തിന്റെ പേരുകൾ എന്തോ കഥയുമായി ചേർന്നു പോകന്നില്ല.
  • author
    K.p. Krishnakumar
    14 ജൂലൈ 2016
    ജിഷ വധ കേസ് സ്വാധീനിച്ചിരിക്കുന്നു. പുതുമ പോര. ആഖ്യാനം കൊള്ളാം. ആശംസകൾ