സൗമ്യം: ഒരു തുടർക്കഥ

രചന നന്നായിട്ടുണ്ട് . പക്ഷെ ഒരു കാര്യം ഇന്നത്തെ യുഗത്തിൽ ഇത്രെയും പുരോഗമിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന നാട്ടിൽ ഇങ്ങനെയും ഒരു ദുരവസ്ഥയോ ?ഈ കഥയിൽ ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ ദയനീയാവസ്ഥ , മാനം വേണോ അതോ ജീവൻ വേണോ എന്നു ?ഒരു വശം ആ കുട്ടി തന്റെ പ്രിയപെട്ടവർക് വേണ്ടി സ്വന്തം മാനം അടിമ വെച്ചു, പക്ഷെ ധീര വനിതകൾ ജീവിക്കുന്ന ഈ കാലത്തിൽ ആ കുട്ടിക്ക് എങ്ങെനെയെങ്കിലും അഭിനയം പ്രകടിപ്പിച്ചേനെങ്കിലും എലക്കും മുള്ളിനും കെടില്യാത്ത രീതിയിൽ രക്ഷ പെടാൻ ശ്രമിക്കയായിരുന്നു പക്ഷെ ഇവിടെ പെൺകുട്ടി ധൈര്യം മില്യത്താലും, പേടിയും കാരണം മാനത്തെ അടിയറവു വെക്കേണ്ടി വന്നു. അല്ലെങ്കിലും സത്യത്തിനും, നന്മക്കും, വില കല്പിക്കാത്ത ഈ കാലത്തിൽ ഇങ്ങനെയൊകെ നടന്നില്ലെങ്കിൽ അത്ഭുതമുള്ളു പിന്നെ സൗമ്യം നല്ലതാണ്. പക്ഷെ അത് നമ്മുടെ രക്ഷക്കും, നല്ലതിനും ആയിരിക്കണമെന്നു മാത്രം.ഭാവങ്ങളിൽ ഏറ്റവും നിശബ്ദത നിറഞ്ഞ താണ് സൗമ്യ ഭാവം എല്ലാം ഭാവങ്ങൾക്കും നല്ല വശവും, ചീത്ത വശവും ഉണ്ട്. അതിനെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു മനസിലാകുന്നതിലാണ് കാര്യം. നാടു നന്നായാലേ നാട്ടാരും നന്നാവുകയുള്ളു.അത് വരെ ഈ ദുരാവസ്ഥ തുടർന് കൊണ്ടേ യിരിക്കും. നാം ജനസമൂഹം ഒറ്റകെട്ടായി നിന്ന് ബര്ഷ്ടാചാരത്തിനെതിരെ പോരാടുക, രാജ്യത്തെ തിന്മയിൽ നിന്നും രക്ഷിക്കുക.....

iniyulla kaalam orupakshe sthreekal maanathekkal Vila jeevanu kodukkendi varum... soumyamarum jyothimaarum asifayumokke kaalathinte kanakku pusthakathile Oro edukal mathram... Oro pen shareeratheyum pichi cheenthi kazhiyumbozhum avarokke verumoru hash tagil othungunnu.. ennaanu nammalokke nannavuka... Oro peedana casum kazhyumbo ini aavarthikkaathirikkatte ennaanu prarthana.... all the best .. keep going... expecting more...

ഡിയർ സുജിത് രാജ് ഒരു വിമര്ശനം ആണ് എന്ന് കരുതരുത് ഈ കഥയിൽ താങ്കൾ ഒരു തെറ്റായ സന്ദേശം അല്ലെ കൊടുക്കുന്നത്. ഈ ലോകത്തു ഏതൊരു പെണ്ണിനും തന്റെ മാനത്തേക്കാൾ വലുതായി ഒന്നും ഇല്ല എന്നാണ് എന്റെ ഒരു നിഗമനം സൗമ്യ പോലും അതിനുള്ള തെളിവാണ്. എന്തോ ഈ കഥയോട് എനിക്ക് യോജിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല എങ്കിലും താങ്കളുടെ എഴുത്തിനെ ഞാൻ abinadhikkunu